viernes, 28 de mayo de 2010

Buscamos maragotas e pintos marcados


Estamos a punto de empezar o marcado de pintos e maragotas con marcas tipo T, como as da imaxen, na Ría de Vigo. Deixamos aquí o cartel correspondente coa campaña de marcado. Enbreve daremos mais información sobre a mesma.

lunes, 24 de mayo de 2010

Mostraxe biolóxico

Na última mostraxe de abadexo atopamos o maior exemplar ata o momento. Un magnífico exemplar de abadexo macho que superada os sete quilos.

Estes exemplares de gran talla, así coma os máis pequenos, son especialmente valiosos. Tentarei explicar porque.

Dentro do proxecto ARTEVIGO existe unha gran parte dedicada ó potencial reprodutivo das dúas especies obxectivo: abadexo e pinto/maragota. O peixe o compramos directamente nas principais lonxas da Ría de Vigo (Baiona, Vigo, Cangas). A mostraxe lévase a cabo nas instalacións do IIM en Vigo. Ademais de anotar a talla e peso do individuo recollemos mostras biolóxicas de gónada e outros tecidos (fígado e músculo). Tamén gardamos os otolitos. A gónada utilizarase principalmente para determinar o estado de madurez por métodos histolóxicos e para estudios de fecundidade.

Clasificación de los diferentes estados de desarrollo de los oocitos: crecimiento primario (primary growth stage), alveolos corticales (cortical alveoli stage), vitelogénesis (vitellogenic stage), hidratados (hydrated oocyte), folículos postovulatorios (postovulatory follicle), atresi (atretic oocytes).

O peixe non se desaproveita e tras o mostraxe poñémonos en contacto cunha organización benéfica que xestiona un comedor social para que dean boa conta del.



Como diciamos anteriormente as tallas maiores, difíciles de atopar, son especialmente importantes , por exemplo, en estudios de fecundidade. Con estes estudios de fecundidade intentamos definir cal e a curva que describe a influencia do tamaño do individuo na produción de ovos. Polo tanto se temos individuos de moi poucas tallas esta curva será de pouca utilidade. Ademais estes individuos sérvennos para cuantificar de algún xeito a importancia que teñen estes individuos tan grandes para a supervivencia da poboación e o futuro da pesquería.

Para maior información a este respecto recomendo a lectura do seguinte artículo:

"The importance in fishery management of leaving the big ones"

Charles Birkeland and Paul K. Dayton 2005 (TRENDS in Ecology and Evolution)

De este traballo cabe destacar a seguinte afirmación: “[…] The protection of larger or older individuals is necessary for the sustainability of species currently exploited by humans […]”

Certos autores proponen, para lograr este obxetivo, unha xestión baseada na creación dunha rede de reservas mariñas:

"Fisheries Sustainability via Protection of Age Structure and Spatial Distribution of Fish Populations

Berkeley et al. 2004 (Fisheries)

“[…] We examine alternative management measures that address these specific issues and conclude that the best and perhaps only way to ensure old-growth age structure and complex spatial structure in populations of groundfish is through interconnected networks of marine reserves […]” Pero disto xa teremos ocasión de falar en outro momento.

En resumen que non chega coa máis que referida frase de PEZQUEÑINES NON, GRACIAS.